Οι επιχειρήσεις πρέπει να διαμορφώσουν το μέλλον τους και κάθε επιχείρηση αντιμετωπίζει αρνητικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες. Επιπλέον, αυτοί οι παράγοντες είναι τυχαίοι και ακανόνιστοι. Αυτοί οι παράγοντες οδηγούν επίσης σε παρατυπίες και διαφθορά. Επομένως, οι επιχειρήσεις πρέπει να λειτουργούν εντός ενός συγκεκριμένου συστήματος. Οι επιχειρήσεις έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά λειτουργίας. Η επικοινωνία και η αλληλεπίδραση των στοιχείων στο σύστημα είναι υψηλή. Οποιαδήποτε θετική ή αρνητική εξέλιξη σε οποιοδήποτε από τα συστατικά μέρη του συστήματος θα επηρεάσει ολόκληρο το σύστημα.

Οι επιχειρήσεις πρέπει να εργάζονται και να διατηρούν την ύπαρξή τους σε ένα σύστημα και κάθε επιχείρηση ανταλλάσσει πληροφορίες, ενέργεια και υλικά με το περιβάλλον της στις σημερινές συνθήκες.

Αναφορικά με την οικονομία γενικότερα, πριν από τα 1980s, η χώρα μας έχει μια κλειστή οικονομία με τις εφαρμογές σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών και μοντέλων ανάπτυξης υποκατάστασης εισαγωγής. Ωστόσο, μαζί με το 1980, προτιμήθηκε μια ελεύθερη οικονομία της αγοράς και ένα αναπτυξιακό μοντέλο προσανατολισμένο στις εξαγωγές στη χώρα μας και επικράτησε μια ανοιχτή οικονομία.

Λόγω των οικονομικών συνθηκών που επικρατούσαν πριν από τα 1980, οι επιχειρήσεις δεν ανησυχούσαν για το μέλλον και δεν προσπάθησαν να κοιτάξουν πολύ.

Όμως, με την πάροδο του χρόνου, η οικονομία έγινε μια ανοιχτή οικονομία, η κυκλοφορία των προϊόντων και των χρημάτων έγινε ευκολότερη, αυξήθηκαν οι δυνατότητες τεχνολογίας, επικοινωνίας και μεταφοράς, ανοίχτηκαν νέες επιχειρήσεις που λειτουργούν σε διάφορους τομείς, οι συνθήκες ανταγωνισμού κατέστησαν ζωτικής σημασίας για τις επιχειρήσεις, οι πληθωρισμοί άρχισαν να μειώνονται και ο κόσμος άρχισε να παγκοσμιοποιείται και να συρρικνώνεται.

Λόγω όλων αυτών των παραγόντων, οι επιχειρήσεις γνωρίζουν πλέον το εθνικό και διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον, τις ισχυρές καταναλωτικές αγορές, τους νέους νομικούς κανονισμούς, την ιδέα παραγωγής με γνώμονα τον πελάτη και την ιδέα χαμηλού κόστους.

Ως αποτέλεσμα, οι επιχειρήσεις άρχισαν να εγκαταλείπουν τις μακροπρόθεσμες επιχειρηματικές τους πολιτικές και χρειάζονται άμεση παρακολούθηση, ανάλυση και αλλαγές. Ο καθορισμός και η διαχείριση των επιχειρηματικών πολιτικών έφεραν τις επιχειρήσεις πιο κοντά στην προσέγγιση της στρατηγικής διαχείρισης.

Πριν από τα χρόνια του 1980, η στρατηγική διαχείριση είναι γνωστή και ασκείται από πολυεθνικές εταιρείες και μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ οι επιχειρήσεις όλων των μεγεθών χρησιμοποιούν πλέον τη στρατηγική διαχείριση ως εργαλείο. Η στρατηγική διαχείριση είναι μια τεχνική διαχείρισης που παρέχει την ευκαιρία να προσδιοριστούν οι στόχοι και οι στόχοι για το μέλλον και να καθοριστούν οι απαραίτητες μελέτες που πρέπει να πραγματοποιηθούν σε δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς ή μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς.

Ενώ οι επιχειρήσεις στοχεύουν να είναι οι καλύτερες, πρέπει να παρακολουθούν συνεχώς τις καινοτομίες, να ενημερώνονται και να βρίσκονται σε συνεχή κίνηση. Οι επιχειρήσεις είναι επίσης ζωντανοί οργανισμοί. Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να σχεδιάζουν ορθολογικούς χάρτες πορείας και να διαμορφώνουν ανάλογα το μέλλον τους για μεγάλη διάρκεια ζωής.

Σε μια τέτοια προσπάθεια, οι περιβαλλοντικές αναλύσεις και οι μετρήσεις εκπομπών έχουν μεγάλη σημασία. Οι μετρήσεις εκπομπών είναι οι μετρήσεις που απαιτούνται από τις επιχειρήσεις, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η μόλυνση του περιβάλλοντος στις περιοχές όπου αντιμετωπίζεται σήμερα η ταχεία εκβιομηχάνιση και η εντατική αστικοποίηση.

Το μονοξείδιο του άνθρακα, το όζον, τα οξείδια του αζώτου, το διοξείδιο του θείου, τα αιωρούμενα σωματίδια και το μόλυβδο είναι οι σημαντικότερες ουσίες που ρυπαίνουν τον αέρα και το περιβάλλον. Η μείωση των εκπομπών θείου και οξειδίων του αζώτου στον αέρα είναι απαραίτητη σε όλες τις μεγάλες πόλεις. Σύμφωνα με τις έρευνες, η ανθρώπινη ζωή περιορίζεται σε περιοχές με υψηλή ατμοσφαιρική ρύπανση.

Οι κύριες μετρήσεις εκπομπών είναι γενικά:

 

• Μέτρηση των εκπομπών καυσαερίων (CO, CO2, O2, SO2, NOx, NO, NO2)
• Ανάλυση του ιδρώτα του καπνού
• Προσδιορισμός της ταχύτητας στην καμινάδα
• Προσδιορισμός της θερμοκρασίας του αερίου
• Προσδιορισμός ποσοστού υγρασίας καπναερίων
• Ολική μέτρηση οργανικού άνθρακα (TOC)
• Βαρύ μέταλλο μέτρηση και ανάλυση
• Ολική δειγματοληψία και προσδιορισμός αλογόνου (HCl, HBr, HF, Br2, CI2)
• Μέτρηση και ανάλυση του νιτρικού οξέος (HNO3)
• Μετρήσεις και ανάλυση υδρόθειου (H2S)
• Μέτρηση σωματιδίων (σκόνης) στην καμινάδα
• Πτητικές οργανικές ενώσεις (VOC) και προσδιορισμός ατμών
• Μετρήσεις και ανάλυση αμμωνίας (NH3)
• Μέτρηση και ανάλυση φορμαλδεΰδης (CH2O)
• Μέτρηση και ανάλυση του θειικού οξέος (H2SO4)
• Μέτρηση και ανάλυση κυανιδίων (CN)
• Μέτρηση της διοξίνης φουρανίου
• Μετρήσεις πολυαρωματικών υδρογονανθράκων (PAH)