Bir kumaşın tutuşabilir olmasına etki yapan bazı faktörler bulunmaktadır. Örneğin, kullanılan lif ve lif karışımlarının cinsi, lifin gramajı, kumaş dokusunun sıklığı, yüzeyinin tüylü olup olmaması ve bitim işlemleri sırasında kumaşa uygulanan apre gibi. Aramid, polivinil klorür ve zirpro apresi uygulanmış yünlerin tutuşabilirlikleri düşüktür. Pratikte asbest ve cam lifi dışında bütün lifler yanabilir özelliktedir. Bunlara, aramid lifleri gibi özel olarak üretilmiş olan yanmaz lifler veya özel olarak yanmaz apre işlemi uygulanan lifler dahildir. Bu yüzden tekstil sektöründe genelde yanmazlık yerine güç tutuşurluk ifadesi kullanılmaktadır. Tekstil ürünlerini güç tutuşur yapmaktan amaçlanan, yanma olayını saniyelerle bile olsa mümkün olduğu kadar geciktirmek ya da alevli yanmanın önüne geçmektir.

Kumaşları güç tutuşur yapmak amacı ile birçok yöntem uygulanmaktadır. Örneğin bazı apre işlemleri ile kumaşın alevi besleyen yanıcı gazlar çıkarması önlenmektedir. Bazı apre işlemleri ise alevi bastıran gazlar meydana getirmektedir. Bu iki işlemde de kumaşlar kömürleşirler ancak alevle yanmazlar. Bu işlemler ile lifin yüzeyi kimyasal olarak modifiye edilmiş olmaktadır. Bu yöntem daha çok doğal lifler için uygundur. Yapay liflerin yanma davranışları ise lif çekimi veya polimerizasyon öncesinde alevlenmeyi geciktiren katkı maddeleri ham maddeye ilave edilerek modifiye edilmektedir. Veya kumaşlar aramid lifler gibi güç tutuşan çok özel liflerden dokunumaktadır.

TS EN ISO/IEC 17025 standardı esaslarına uygun şekilde ulusal veya uluslararası akreditasyon kuruluşlarından akredite olan laboratuvarlar, yanmazlık testleri kapsamında, askeri amaçla kullanılan branda bezlerinin testlerini de gerçekleştirmektedir. Laboratuvarlar bu testler sırasında şu standarda uymaktadır:

• TS 3596 Tekstil - Pamuklu branda bezi - Özellikler (Bölüm 2.3.7)

Bu standart, pamuklu branda bezinin tanımlanmasını, sınıflandırılmasını, özelliklerini, numune alma, kontrol ve test yöntemlerini ve piyasaya arz şekilerini kapsamaktadır.