Teneke Ambalajlarda Kutu Boyutu Tespiti

Teneke Ambalajlarda Kutu Boyutu Tespiti
Teneke Ambalajlarda Kutu Boyutu Tespiti

Tarihte ambalajlama için önceleri yaprak gibi doğal malzemeler, arkasından çömlekler kullanılmıştır. Daha sonra da dokunmuş malzemeler kullanılmaya başlanmıştır. Ahşap ve cam malzemelerin 5 bin yıldır ambalaj malzemesi olarak kullanıldığı sanılmaktadır. Kağıt ve karton 1900’lerin başında önemli ambalaj malzemeleri olmuştur. Bugünkü kullanımına yakın çift dikişli üç parçalı teneke kutular da ilk olarak aynı yıllarda üretilmiştir. Ancak plastik keşfedildikten sonra kağıt ve karton ambalajın yerini plastik ambalaj malzemeleri almıştır.

Ambalaj uygulamalarında plastiğin kullanılması genel olarak İkinci Dünya Savaşı bittikten sonra olmuştur. Savaş yıllarında polietilen çok miktarda üretilmiş ve kullanılmıştır. Savaş bittikten sonra da piyasada çok kolay bulunan bir malzeme olmuştur. Önceleri ekmek ambalajlarında kullanılan yağlı kağıdın yerine kullanılan plastik üretimi, ancak 1970’li yıllar ile birlikte büyümeye başlamıştır. Kısa sürede de cam, metal, kağıt ve karton malzemelerin yerini almıştır. Bugün ambalaj sektörü öylesine gelişmiştir ki sadece taşıma ve depolama amaçlı kullanılan ambalajlar artık ürünün reklamını da yapar hale gelmiştir. Günümüzde ambalaj, satış politikasının bir parçası kabul edilmektedir.

Özellikle gıda maddelerinin korunması ve uzun süre saklanması açısından konservlerde teneke kutular uygun bulunmaktadır.

Gelişmiş laboratuvarlarda ambalaj analizleri kapsamında, teneke ambalajlarda kutu boyutu tespiti çalışmaları da yapılmaktadır. Bu analizler sırasında, yerli ve yabancı kuruluşlar tarafından yayınlanan standartlar esas alınmaktadır. Bu konuda başvurulan standart şudur:

  • TS 13718 Teneke kutular

Bu standart, soğuk haddelenmiş veya elektrolitik kalay veya elektrolitik krom ya da krom oksit kaplı çelikten yapılmış, gerektiğinde içindeki gıda maddesine uygun lak ile kaplanmış, genel kullanım amaçlı olan ama en çok gıda amaçlı kullanılan, yuvarlak veya köşeli teneke kutuların tanımlama, sınıflandırma, özellikler, kontrol ve test yönemlerini ve piyasaya sunum şekillerini kapsamaktadır.