არაიონური Aktif სტატია განსაზღვრა

არაიონური აქტიური ნივთიერების განსაზღვრა
არაიონური აქტიური ნივთიერების განსაზღვრა

დირექტივა 73 / 404 / EEC წევრი ქვეყნების კანონმდებლობის დაახლოების შესახებ, რომელიც შეეხო ევროკავშირის მიერ გაცემული არაობიექტური ზედაპირების (ზედაპირული აქტიური ნივთიერებების) ბიოდეგრადიზაციის ტესტირების მეთოდებს, შემდგომში შესწორდა 82 / 242 / EEC- ის მიერ.

ამ კონტექსტში კომბინირებული იქნა TSHGM 2005 / 1- ის ანონიმური, არაიონური, Ampholytic, Cationic Surfactants და Bioregradability თანაფარდობა Anionic და Nonionic Surfactants- ის ბიოდიდაღების თანაფარდობა დეტემენტებში. კომუნიკე აღნიშნავს, რომ ბიოდეგრადიტაციის მაჩვენებელი განისაზღვრება შემდეგი მეთოდებით:

  • OECD მეთოდი (რეკომენდებული მეთოდი სარეცხი საშუალებებში გამოყენებული ზედაპირული ნივთიერებების ბიოდეგრადირებადობის განსაზღვრისათვის)
  • გერმანული მეთოდი (სარეზერვო და გამწმენდი ნივთიერებების ანონიმური და არაიონური ზედაპირების დეგრადაციის რეგულირება)
  • საფრანგეთის მეთოდი (T73-270 Test Standard გამოქვეყნდა AFNOR, ფრანგული სტანდარტული ინსტიტუტი)
  • ინგლისური მეთოდი (წყლის კვლევის ცენტრის მიერ აღწერილი პოროტური პოტი ტესტი)

არაიონური ზედაპირების განსაზღვრის ტესტები ხორციელდება ბისმუტის აქტიური ნივთიერებების (BIAS) მეთოდით, აღნიშნული დანართში მითითებული ანალიტიკური პროცედურის შესაბამისად. არაიონური ზედაპირების შემთხვევაში, რომლებიც არ პასუხობენ ამ ტესტს, ან საჭიროდ მიიჩნევენ ეფექტურობისა და სიზუსტის შეგრძნებას, ასევე შესრულდება სხვადასხვა ანალიზები.

Nonionic აქტიური აგენტები არის შემადგენლობა, რომელსაც აქვს ძალიან ძლიერი ნიადაგის მოცილება ღრუში, ვიდრე სხვა მასალები და ამიტომ ძალიან ძვირი. იგი გამოიყენება ბევრ სფეროში, ძალიან გადამწყვეტი როლი თამაშობს ძალიან ზეთოვან ადგილებში.

ტესტირებისა და კალიბრაციის ლაბორატორიის კვალიფიკაციისათვის TS EN ISO / IEC 17025 ზოგადი მოთხოვნების შესაბამისად აკრედიტებული ლაბორატორიები აკრედიტებულნი არიან ასევე ძირითადი ფიზიკური და ქიმიური ანალიზის ფარგლებში არაოფიციალური აქტიური ნივთიერების ანალიზი. ამ ლაბორატორიებს აქვთ ტექნოლოგიური ინფრასტრუქტურა და ძლიერი პერსონალი ტესტების ხარისხისა და საიმედოობის თვალსაზრისით.