ტერმინი ქლორის ზოგადად გამოიყენება საცურაო აუზებში, საყოფაცხოვრებო წყლებისა და გაწმენდისთვის და ქიმიურ ნივთიერებებზე, რომლებიც გამოიყენება დიასახლისები, რათა თეთრეულად გააკეთონ.

როდესაც ქლორის იონი, რომელიც არ არის ნაპოვნი ბუნებრივ პირობებში წყალში, მაგრამ წყლით შერეული სხვადასხვა ღონისძიებების შედეგად იზომება, მიღებული ღირებულება ეწოდება თავისუფალ ქლორის რაოდენობას. ქლორი იონი ჟანგბადის იონების დეზინფექციას იძლევა. ეს ამცირებს წყლის თავისუფალი ქლორის რაოდენობას. ანუ, თავისუფალი ქლორის იონება წყალბადში წარმოქმნილი მრავალი ნივთიერებების ჟანგვის და, შესაბამისად, წყლის თავისუფალი ქლორის რაოდენობა მცირდება, ან მთლიანად განადგურებულია. ზოგჯერ თავისუფალი ქლორენიც აქტიური ქლორის სახელწოდებაა.

თავისუფალი ქლორის საჭიროებაა, რომ თავიდან იქნას აცილებული მიკროორგანიზმების განადგურების და გავრცელების თავიდან ასაცილებლად, რომლებიც ერთმანეთთან წყალმომარაგების ქსელს მიაღწევენ. წინააღმდეგ შემთხვევაში, სხვადასხვა დაავადებები შეიძლება მოხდეს ამ წყლების მოხმარების მიხედვით.

ჯანდაცვის სამინისტროს მიერ გაცემული წყლის მოხმარების დებულება არეგულირებს ტექნიკური და ჰიგიენური პირობების მქონე ადამიანის მოხმარების წყლის შესაბამისობის პრინციპებს, უზრუნველყოს წყლის, წარმოების, შეფუთვის, გაყიდვისა და ინსპექციის ხარისხის სტანდარტების უზრუნველყოფა. ამ რეგლამენტის თანახმად, წყლებში წყლის თავისუფალი ქლორის რაოდენობა უნდა იყოს მაქსიმუმ 0,5 მგ / ლ. ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის სტანდარტების მიხედვით, ონკანის წყლებში თავისუფალი ქლორის კონცენტრაცია უნდა იყოს მინიმუმ 0,2 მგ / ლ.

წყალში თავისუფალი ქლორის განსაზღვრა ხორციელდება უფლებამოსილი ლაბორატორიებში. ამ კვლევაში განხილული სტანდარტები შემდეგია:

• TS 5489 ISO ISO-7393 წყლის ხარისხი - თავისუფალი ქლორის და მთლიანი ქლორის განსაზღვრა - ნაწილი 1: Titrimetric მეთოდი
• TS 6229 ISO ISO-7393- ის წყლის ხარისხი - თავისუფალი ქლორის და მთლიანი ქლორის განსაზღვრა - ნაწილი 2: Colorimetric მეთოდი რუტინული კონტროლისთვის
• წყლის ხარისხი - თავისუფალი ქლორის და მთლიანი ქლორის განსაზღვრა - ნაწილი X: სულ ქლორის განსაზღვრის Iodometric ტიტრირების მეთოდი TS 6230 EN ISO 7393-3