ფტორს განსაზღვრა
ყველაზე აქტიური ელემენტია ფლორენცია. თუმცა, გარემოსდაცვითი საინჟინრო პროგრამებში იგი არ არის გამოყენებული ბევრად ელემენტარულ მდგომარეობაში. ნეიტრალურ მდგომარეობაში მყოფი ფტორური ატომი იღებს ელექტრონს და შედის იონის მდგომარეობაში და იღებს ფტორს. ფლუიდიდი არ ხორციელდება ბუნებისადმი, მაგრამ შეიძლება არსებობდეს კონტეინერ-იონთან გადაწყვეტა. აქედან გამომდინარე, ფტორს იონი შეიცავს შემცველ ნივთიერებებს ზოგადად ფტორს.
ფტორს ყველაზე ცნობილია კბილის პასტები. ფლუოდი ეფექტურია კბილების განვითარებისთვის, მაგრამ ორგანოების ან ქსოვილების დაზიანება შესაძლებელია გადაჭარბებული ფლუოიდების მიღების გამო. გარდა ამისა, ფტორს წარმოადგენს ნივთიერება, რომელიც იწვევს ერთობლივ დაავადებებს. სტომატოლოგიური ჯანმრთელობისთვის, საშუალოდ ფლუოიდური კონცენტრაცია 1 მგ / ლ საკმარისია.
ფლუოდი ბუნებრივად არის წყალში, მაგრამ ჯერ კიდევ შესაძლებელია სასმელი წყლის დალევა კონტროლირებადი წესით. თუმცა, თუ ფტორს კონცენტრაცია მაღალია, ეს შეიძლება გამოიწვიოს სტომატოლოგიურ და ძვლოვან დარღვევებს ადამიანისა და ცხოველების მიმართ. აქედან გამომდინარე, ფლორიდული განსაზღვრის ზუსტი და ზუსტი განსაზღვრა ჯანმრთელობისთვის მნიშვნელოვანია.
დღესდღეობით სასმელისა და კომუნალური წყლების ფტორების განსაზღვრის ყველაზე მგრძნობიარე მეთოდები ფერადიმეტრიკული მეთოდი და ელექტროდი მეთოდია. თუმცა, იოლი შერჩევითი ელექტროდანით იოლი ფტორს განსაზღვრა ხდება. ამ მეთოდით, მომზადებულია სტანდარტული ფლუოიდული გადაწყვეტილებები და მოწყობილობა მორგებულია სასურველი სპექტრით. ამისათვის სავარაუდო წყლის სავარაუდო ფლუორდული კონცენტრაცია უნდა იყოს სავარაუდო.
ფტორორის განსაზღვრა ხორციელდება ქიმიური ტესტების ფარგლებში ავტორიზებული ლაბორატორიებში. ამ კვლევებში შედგენილია შიდა და უცხოური ორგანიზაციების მიერ გამოქვეყნებული სტანდარტები. ფტორსის განსაზღვრის რამდენიმე სტანდარტი შემდეგია:
- TS EN 12173 ქიმიკატების სამკურნალო და შიდა წყლის - ნატრიუმის ფტორს
- TS EN ISO 10304-1 / AC წყლის ხარისხის - თხევადი იონის ქრომატოგრაფიის მიერ გახსნილი იონების განსაზღვრა - ნაწილი XX: ბრომიდის, ქლორიდის, ფტორს, ნიტრატის, ნიტრიტი, ფოსფატი და სულფატის განსაზღვრა
- TS 4234 ISO 10359-1 წყლის ხარისხი - ფტორსობის განსაზღვრა - ნაწილი X: ელექტროქიმიური გამოკვლევის მეთოდი სასმელი და ოდნავ დაბინძურებული წყლით