აზოტისა და აზოტოვანი ნივთიერებები ყველაზე მნიშვნელოვან გარემოს დამაბინძურებლებს შორისაა და გარემოს დაბინძურების ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი საკითხია. აზოტის ნივთიერებები არის დაბინძურების პირველი ელემენტი ჰაერის დაბინძურების, წყლის დაბინძურების და მყარი ნარჩენების მართვის საკითხებში. აზოტის არის საკვების აუცილებელი საკვები და რეპროდუქცია თითქმის ყველა ცოცხალ უჯრედში. სიცოცხლის გადარჩენისა და ცოცხალი ნივთების რეპროდუქციის მიზნით, საკვები ნივთიერებები, როგორიცაა აზოტი და მსგავსი, უნდა იყოს მინიმუმ მინიმუმამდე.

მრავალფეროვნებაში მნიშვნელოვანია სასმელებისა და სასარგებლო წყლის, ზედაპირული წყლებისა და დაბინძურებული წყლის ობიექტების (ჩამდინარე წყლების) ორგანულ და არაორგანული აზოტის ნაერთების გაზომვა. ამონიუმის გამოვლენა სასმელ წყალში მიუთითებს იმაზე, რომ წვენები შერეულია წყლით. ამიაკი არის უჟანგავი გაზის ნაერთი, რომელიც შედგება აზოტისა და წყალბადის ატომებისგან, მკვეთრი და უხეში სუნით. დაბინძურებულ წყლებში, აზოტის აზოტის აზოტის შემადგენლობა მცირდება, ხოლო ნიტრიტი და შემდეგ ნიტრატი იწყება.

გარემოსდაცვითი ინჟინრები ზოგადად განიხილავენ აზოტის ოთხივე ფორმას მათ მუშაობაში. ეს არის ამიაკის აზოტის, ნიტრატის აზოტის, ნიტრიტის აზოტის და ორგანული აზოტის ფორმები. ეს აზოტის ფორმები უნდა შეფასდეს ზედაპირულ წყლებსა და კანალიზატორებში.

ამონიუმის აზოტი იხსნება წყალში ამონიუმის იონის სახით. კომპონენტურ ლაბორატორიებში წყლებში ამიაკის აზოტის განსაზღვრის მრავალი მეთოდი გამოიყენება. ყველაზე სასურველი მეთოდებია ნესლერირების მეთოდი, დისტილაციის მეთოდი და იონის შერჩევითი ელექტროდი მეთოდები.

ამიაკის აზოტი წარმოდგენილია სხვადასხვა კონცენტრაციებში ადგილზე და ზედაპირული წყლებიდან და კანალიზაციით. ინდუსტრიალიზაციისა და ურბანიზაციის განვითარების წყალობით, წყლის გამოყენება იზრდება. ამავდროულად, გაზრდილი წყლის დამაბინძურებლებმა დაიწყეს ზრდა. შედეგად, სასმელი და კომუნალური წყლების მომარაგება და გაწმენდა გახდა მნიშვნელოვანი გარემოსდაცვითი პრობლემა.

 

ავტორიზებული ლაბორატორიები ასევე ახორციელებენ ამონიუმის აზოტის გაზომვას წყალსა და კანალიზაციის გაზომვების ფარგლებში.