Πολλοί τρόποι έχουν δοκιμαστεί για να σπάσουν το καίριο γεγονός των κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων. Ένας τρόπος είναι να χρησιμοποιηθούν θερμικά αποικοδομήσιμα υλικά μέσα στη δομή των ινών. Αν μπορεί να διατηρηθεί επαρκής θερμότητα στην ίνα ως αποτέλεσμα των αντιδράσεων, οι ίνες δεν φθάνουν στη θερμοκρασία που απαιτείται για την καύση και δεν υπάρχει καύση. Ένας άλλος τρόπος είναι να χρησιμοποιηθεί ένα μονωτικό στοιχείο που περιβάλλει την ίνα σε θερμοκρασίες κάτω από τη θερμοκρασία καύσης της ίνας. Το βορικό οξύ ή τα ενυδατωμένα άλατα, όταν θερμαίνονται, αποδίδουν υδρατμούς. Με τον τρόπο αυτό, η επιφάνεια των ινών γίνεται υαλώδης και μειώνεται η επαφή της ίνας με τον αέρα. Έτσι, προσδίδεται εύφλεκτο αποτέλεσμα στην ίνα.

Ένας άλλος τρόπος να προσπαθήσουμε να σπάσουμε το καύσιμο των κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, η καύση ινών συμβαίνει στην περίπτωση είναι να αλλάξει ο μηχανισμός.

Τα σημαντικότερα επιβραδυντικά φλόγας στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας ομαδοποιούνται ως εξής:

• Βασικά εύφλεκτα υλικά με βάση φωσφόρο και αλογόνα
• Ουσίες που έχουν χαμηλό εύφλεκτο αποτέλεσμα όταν χρησιμοποιούνται μόνοι, αλλά των οποίων η αποτελεσματικότητα αυξάνεται όταν χρησιμοποιούνται με βασικές εύφλεκτες ουσίες (όπως ο φώσφορος και το άζωτο)
• Οι επιβραδυντικές της φλόγας ουσίες (βορικό άλας, ανθρακικό ασβέστιο)

Υφάσματα αυτού του τύπου χρησιμοποιούνται επίσης συχνά σε κουρτίνες καθιστικού.

Οι ιδιότητες καύσης των κουρτινών αίθουσας δοκιμάζονται με διάφορους τρόπους από εξουσιοδοτημένα εργαστήρια και ακολουθούνται τα ακόλουθα πρότυπα σε αυτές τις δοκιμές:

• BS EN 1102 Κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και υφαντουργικά προϊόντα - Συμπεριφορά καύσης - Κουρτίνες και κουρτίνες - Λεπτομερής διαδικασία για τον προσδιορισμό της διάδοσης φλόγας σε κάθετα προσανατολισμένα δείγματα
• TS EN 1102 Κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα - Αναφλεξιμότητα - Κουρτίνες και κουρτίνες για αίθουσες - Λεπτομερής μέθοδος για τον προσδιορισμό της ευφλεκτότητας των δειγμάτων δοκιμής σε κάθετη θέση

Το παρόν πρότυπο καθορίζει μια μέθοδο δοκιμής για τον προσδιορισμό των εύφλεκτων ιδιοτήτων των κουρτινών της αίθουσας σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο EN ISO 6941.