Το πολυβινυλοχλωρίδιο, κοινώς γνωστό ως PVC, είναι ένας τύπος πολυμερούς που παράγεται από πετρέλαιο ή φυσικό αέριο και άλας σε πετροχημικά φυτά. Αυτό το πολυμερές αναμιγνύεται με τη βοήθεια ενός αριθμού προσθέτων, που σχηματίζεται σε υψηλή θερμοκρασία και γίνεται πλαστικό. Από χημική άποψη, το PVC είναι ένα από τα σπάνια θερμοπλαστικά με αυτόματο χλώριο στην αλυσίδα πολυμερών. Δεδομένου ότι υπάρχει χλώριο σε αυτό, η θερμοκρασία ευφλεκτότητας του PVC είναι αρκετά υψηλή. Η φλόγα σβήνει αυτόματα όταν αφαιρεθεί η πηγή πυρκαγιάς.

Το PVC χρησιμοποιείται σε ευρύ φάσμα τομέων, από την κατασκευή έως τη συσκευασία και τη συσκευασία, από διάφορες εφαρμογές στην ιατρική έως τα ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά υλικά, από την αυτοκινητοβιομηχανία μέχρι την παραγωγή διαφόρων καταναλωτικών αγαθών και στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας.

Καταρχήν, το υλικό μεμβράνης είναι ένα ειδικό είδος υφάσματος που λαμβάνεται με την ύφανση ινών, τα στοιχεία φορέα αυτών των συστημάτων. Στην κατασκευή μεμβρανών χρησιμοποιούνται ίνες από νάυλον, πολυεστέρα και ίνες γυαλιού. Τα καλύμματα μεμβράνης είναι ανοικτά σε εξωτερικές καιρικές συνθήκες. Ως εκ τούτου, εφαρμόζονται πολλές μέθοδοι χημικής επίστρωσης για την προστασία των ινών από εξωτερικούς παράγοντες και για την παροχή νερού και αεροστεγανότητας στο ύφασμα. Μερικές φορές εφαρμόζεται επιπλέον επίστρωση πάνω από την κύρια επικάλυψη. Αυτές οι επιφανειακές επικαλύψεις είναι γενικά PVC (πολυβινυλοχλωρίδιο), PTFE (πολυ τετραφθοροαιθυλένιο) ή σιλικόνη.

Στα εργαστήρια που είναι διαπιστευμένα από εγχώριους και ξένους οργανισμούς διαπίστευσης, εκτελούνται επίσης διαδικασίες προσδιορισμού PVC. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια αυτών των μελετών έχουν ως εξής:

• Δοκιμή Beilstein
• Φασματοσκοπία υπερύθρου (FT-IR)

Η δοκιμή Beilstein βασίζεται στον σχηματισμό αλογονιδίων χαλκού και χαλκού αλογονικών ενώσεων με την επίδραση της θερμότητας. Σε αυτή την περίπτωση, αναδύεται μια μπλε-πράσινη φλόγα. Είναι μια μέθοδος για τον προσδιορισμό του αν το δείγμα δοκιμής περιέχει αλογόνο. Είναι μια απλή και ποιοτική μέθοδος χημικής δοκιμής.

Η φασματοσκοπία υπερύθρου (FT-IR, Φασματοσκοπία υπερύθρου μετασχηματισμού Fourier) είναι μια μέθοδος που επιτυγχάνει υπέρυθρα φάσματα από το δείγμα δοκιμής.