Η δηλητηρίαση των σταφυλοκοκκικών τροφών είναι μία από τις πιο συχνές δηλητηριάσεις που συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο με την κατάποση εντεροτοξινών που παράγονται από τους εντεροτοξιγενείς σταφυλόκοκκους στα τρόφιμα.

Οι εντεροτοξικοί σταφυλόκοκκοι βρίσκονται σε ζωικές τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες. Οι σταφυλοκοκκικές εντεροτοξίνες είναι μια ετερογενής ομάδα απλών μονοαλυσωτών πρωτεϊνών. Οι σημαντικότερες ιδιότητες της είναι η αντοχή στη θερμότητα. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να σταματήσει τελείως η μαγειρική, η παστερίωση ή άλλες παρόμοιες εφαρμογές και δραστηριότητες θερμότητας. Για παράδειγμα, τα είδη Α και Β των σταφυλοκοκκικών εντεροτοξινών είναι εντελώς ανενεργά σε βαθμούς 100 90 ανά λεπτό και τύπου C σε λεπτό 100 βαθμού 180. Η καθαρότητα, η ποσότητα, η τιμή ρΗ της τοξίνης και η μέθοδος που εφαρμόζεται είναι αποτελεσματικά στην αντοχή τους. Οι τοξίνες είναι εξαιρετικά ανθεκτικές στις ακτίνες γάμμα και στην ξήρανση.

Οι πέντε βασικοί τύποι σταφυλοκοκκικών εντεροτοξινών (είδη Α, Β, C, D και Ε) είναι ανθεκτικές στη θερμότητα εντεροτοξίνες. Άλλα είδη εντεροτοξίνης έχουν βρεθεί τα τελευταία χρόνια, αλλά οι επιπτώσεις δηλητηρίασης τους δεν έχουν αποσαφηνιστεί πλήρως. Εκτενείς μελέτες σχετικά με τη δηλητηρίαση των σταφυλοκοκκικών τροφών βρίσκονται σε εξέλιξη και σημειώνεται σημαντική πρόοδος σε μοριακούς όρους.

Ο σταφυλοκοκκικός aureus, το πιο σημαντικό είδος σταφυλοκοκκικών εντεροτοξινών, είναι ένα παθογόνο που εισέρχεται στην πρώτη τρία σε τροφική δηλητηρίαση σε πολλές χώρες. Κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, σχεδόν ένα εκατομμύριο άνθρωποι πλήττονται από ασθένειες που μεταδίδονται με τρόφιμα και σχεδόν χιλιάδες από αυτούς υποφέρουν από θάνατο. Κάθε χρόνο, η μέση οικονομική απώλεια δισεκατομμυρίων δολαρίων 80 συμβαίνει. Περίπου 9 δισεκατομμύρια δολάρια δαπανώνται ετησίως ως απώλειες παραγωγής και ιατρικά έξοδα.

Στα προηγμένα εργαστήρια, αναλύσεις σταφυλοκοκκικής εντεροτοξίνης τύπου Α, Β, C, D, Ε διεξάγονται σε όλα τα τρόφιμα μεταξύ των μικροβιολογικών αναλύσεων. Σε αυτές τις μελέτες, χρησιμοποιείται επίσης μια μεμονωμένη μέθοδος ανάλυσης για τη λήψη ταχείας ανάλυσης. Επιπλέον, οι αναλύσεις βασίζονται σε πρότυπα που δημοσιεύονται από εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς.