Μέχρι πρόσφατα, τέσσερα είδη ήταν γνωστά στις χρωματογραφικές μελέτες για τις αφλατοξίνες. Δύο από αυτούς δίνουν μπλε φθορισμό κάτω από τις υπεριώδεις ακτίνες και ονομάζονται αφλατοξίνη B1 και αφλατοξίνη B2 ανάλογα με το χρώμα τους. Τα άλλα δύο δίνουν πράσινο φθορισμό και ονομάζονται αφλατοξίνη G1 και αφλατοξίνη G2 ανάλογα με το χρώμα τους (το Β είναι μπλε και το G είναι πράσινο). Στη συνέχεια, οι τοξίνες του γάλακτος που απεκκρίθηκαν στο γάλα των ζώων κατά τη διάρκεια των μελετών που πραγματοποιήθηκαν ονομάστηκαν αφλατοξίνη M1 και αφλατοξίνη M2 (συντομογραφία M γάλα). Η αφλατοξίνη B1 μεταβολίζεται στο ήπαρ των ζώων και γίνεται λιγότερο δραστικά δηλητήρια όπως η αφλατοξίνη M1, η αφλατοξίνη D1, η αφλατοξίνη P1 και η αφλατοξίνη Q1.

Λόγω των τοξικών ιδιοτήτων του, έχει καθοριστεί όριο για την ποσότητα αφλατοξίνης B1 που υπάρχει στα τρόφιμα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή η ένωση μπορεί να περιέχει το πολύ 5 ppb σε χιλιοστόλιτρα, το 10 ppb σε ζωοτροφές και το 0,5 ppb στο γάλα. Στη χώρα μας, η μέγιστη επιτρεπόμενη τιμή αφλατοξίνης B1 για ορισμένα τρόφιμα είναι το 5 ppb και η συνολική αφλατοξίνη (B1 + B2 + G1 + G2) είναι το 10 ppb.

Διαφορετικές μέθοδοι ανάλυσης χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό της ποσότητας της αφλατοξίνης B1 και της συνολικής αφλατοξίνης (B1 + B2 + G1 + G2). Μία από αυτές είναι η μέθοδος υγρής χρωματογραφίας υψηλής απόδοσης (HPLC). Στην ανάλυση που γίνεται με συσκευή HPLC, παρέχεται κινητή φάση υπό υψηλή πίεση και διαχωρισμός υψηλής ανάλυσης. Άλλη μέθοδος ανάλυσης είναι η υγρή χρωματογραφία - φασματομετρία μάζας μάζας (LC-MS / MS). Αυτή η μέθοδος είναι μια χημική αναλυτική μέθοδος και συνδυάζει τις δυνατότητες ανάλυσης μάζας του φασματόμετρου μάζας με τις φυσικές ιδιότητες διαχωρισμού της υγρής χρωματογραφίας.

Στο πλαίσιο της ανάλυσης μυκοτοξινών σε προηγμένα εργαστήρια, διεξάγονται μελέτες για τον προσδιορισμό των ποσοτήτων αφλατοξίνης B1 και ολικής αφλατοξίνης (B1 + B2 + G1 + G2) χρησιμοποιώντας μεθόδους HPLC και LC-MS / MS. Οι αναλύσεις αυτές βασίζονται σε πρότυπα που δημοσιεύονται από εγχώριους και ξένους οργανισμούς.