συσσωμάτωση προληπτικός άρθρο προσδιορισμός

Προσδιορισμός του παράγοντα κατά της συσσωματώσεως
Προσδιορισμός του παράγοντα κατά της συσσωματώσεως

Η συσσωμάτωση σημαίνει ότι τρόφιμα με τη μορφή σκόνης, λεπτών σωματιδίων και υγροσκοπικής φύσης σχηματίζουν σκληρά συσσωματώματα ή σωματίδια σε υγρά περιβάλλοντα. Στον τομέα των τροφίμων, οι αντιπηκτικοί παράγοντες είναι οργανικές ή ανόργανες ενώσεις που μειώνουν την τάση των σωματιδίων τροφίμων να προσελκύσουν το ένα το άλλο, να παρέχουν τη συνήθεια των λεπτόκοκκων και των κονιοποιημένων τροφίμων και να εμποδίζουν την τάση τους να συσσωρεύονται. Η Διεθνής Επιτροπή Κώδικα Τροφίμων ορίζει τους αντιπηκτικούς παράγοντες ως ουσίες που εμποδίζουν τη συγκόλληση σωματιδίων τροφίμων. Είναι αδιάλυτα στο νερό και έχουν μεγάλη ικανότητα απορρόφησης νερού. Καλύπτει τα σωματίδια τροφίμων με ένα λεπτό στρώμα και αυξάνει την απόσταση μεταξύ τους και εμποδίζει τους να κολλήσουν μεταξύ τους εμποδίζοντας την ηλεκτροστατική έλξη.

Οι παράγοντες κατά της συσσωματώσεως που χρησιμοποιούνται συνήθως στα τρόφιμα είναι λεπτά αλεσμένα σωματίδια σκόνης και ενσωματώνονται σε μεγάλες μάζες υλικών για να προσδώσουν ρευστότητα σε αυτές τις μάζες και να αποτρέψουν την τάση τους να συσσωματώνονται. Πυριτικά άλατα, φωσφορικά άλατα, ανθρακικά άλατα, στοιχειακά άλατα λιπαρών οξέων και παρόμοιες ουσίες χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία τροφίμων για την πρόληψη της συσσωμάτωσης.

Οι αντιπηκτικοί παράγοντες είναι γενικά χημικές ουσίες και είναι αποτελεσματικοί όταν χρησιμοποιούνται σε συγκεντρώσεις μέχρι το 2 τοις εκατό. Αυτές οι ουσίες χρησιμοποιούνται ευρέως σε άλατα, σκόνες μπαχαρικών, μίγματα κέικ, στιγμιαίες σούπες, προσμείξεις, κοκκοποιημένη ζάχαρη και προϊόντα δημητριακών.

Είναι σημαντικό οι αντιπηκτικοί παράγοντες να μην είναι επιβλαβείς για την ανθρώπινη υγεία, οι επιπτώσεις τους στις φυσικές και χημικές ιδιότητες στην περιοχή που χρησιμοποιούνται, οι διατροφικές τους τιμές, η αναμενόμενη αντίδραση στη ρευστότητα και οι ιδιότητες συσσωμάτωσης.

Κατά τον προσδιορισμό των αντιπηκτικών παραγόντων, είναι σημαντικές οι εκτιμήσεις όπως η πυκνότητα, η σκόνη, το ενδιαφέρον για το νερό, οι ιδιότητες κατακράτησης υγρασίας και η θολερότητα. Αυτά τα υλικά χρησιμοποιούνται επίσης για τη βελτίωση των ιδιοτήτων επεξεργασίας των προϊόντων σιτηρών.

Οι σχετικοί νομικοί κανονισμοί περιλαμβάνουν παράγοντες κατά του στυπώματος που επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται σε τρόφιμα.

Στα εξουσιοδοτημένα εργαστήρια, διεξάγονται μελέτες προσδιορισμού αντιπηκτικών ουσιών στο πλαίσιο των αναλύσεων χημικών τροφίμων. Στις μελέτες αυτές ακολουθούνται τα πρότυπα και οι μέθοδοι δοκιμών που δημοσιεύονται από εγχώριες και ξένες οργανώσεις.