Με την ανάπτυξη του τομέα των τροφίμων, η χρήση προσθέτων τροφίμων έχει καταστεί αναπόφευκτη. Με την αλλαγή των διατροφικών συνηθειών, την έλλειψη χρόνου για το μαγείρεμα των εργαζομένων και την ανάπτυξη της τεχνολογίας, η παραγωγή ημιτελών ή εμπορικά πλήρως προετοιμασμένων τροφίμων έχει αποκτήσει σημαντική δυναμική. Ως αποτέλεσμα αυτού, τα πρόσθετα τροφίμων έχουν χρησιμοποιηθεί για να αυξήσουν τη θρεπτική αξία των τροφίμων, να ενθαρρύνουν τις μορφές παρουσίασης και να παρατείνουν τη διάρκεια ζωής τους.

Ο κανονισμός του Τουρκικού Κώδικα Τροφίμων που δημοσιεύεται από το Υπουργείο Τροφίμων, Γεωργίας και Κτηνοτροφίας, διατηρεί τη γεύση, τη μυρωδιά, την εμφάνιση, τη δομή και τα άλλα χαρακτηριστικά των τροφίμων κατά την παραγωγή, επεξεργασία, συσκευασία, μεταφορά, αποθήκευση και αποθήκευση για να χρησιμοποιηθούν ως ουσίες. Υπάρχουν περίπου τριακόσια πρόσθετα τροφίμων στα ανακοινωθέντα που δημοσιεύονται με βάση τον προαναφερθέντα κανονισμό. Σύμφωνα με τον κανονισμό, το όνομα, η προφύλαξη και ο κωδικός E των προσθέτων που προστίθενται στο τρόφιμο πρέπει να βρίσκονται στην ετικέτα των τροφίμων.

Ωστόσο, τα πρόσθετα τροφίμων παρουσιάζουν μερικούς κινδύνους εκτός από τα οφέλη τους. Τα πολυφωσφορικά στα ανακοινωθέντα είναι επίσης ένα είδος πρόσθετου τροφίμων. Τα πολυφωσφορικά E452 ορίζονται ως:

• E452 (i) Πολυφωσφορικό νάτριο
• E452 ii) Πολυφωσφορικό κάλιο
• E452 (iii) Πολυφωσφορικό ασβέστιο
• E452 (iv) Πολυφωσφορικό ασβέστιο
• E452 (v) Πολυφωσφορικό αμμώνιο

Αυτά είναι όλα τα άλατα των στοιχείων νατρίου, καλίου, ασβεστίου και αμμωνίου με φωσφορικά άλατα. Τα πολυφωσφορικά χρησιμοποιούνται σε πολλά διαφορετικά προϊόντα διατροφής. Η αποδεκτή ημερήσια δόση είναι 70 mg ανά κιλό σωματικού βάρους.

Οι αναλύσεις πολυφωσφορικών διεξάγονται σε εξουσιοδοτημένα εργαστήρια. Σε αυτές τις μελέτες ανάλυσης, τηρούνται τα πρότυπα που δημοσιεύονται στη χώρα μας και σε ξένες χώρες και οι μέθοδοι ανάλυσης και τα κριτήρια δοκιμών που γίνονται αποδεκτά στον κόσμο.