Για όξινες οργανικές ενώσεις, χρησιμοποιείται ο όρος οργανικό οξύ. Η δομή των οργανικών οξέων βασίζεται στον σκελετό άνθρακα. Τα πιο κοινά οργανικά οξέα είναι τα βουτουρικό, φουμαρικό, μυρμηκικό, προβιοτικό, σορβικό, κητικό, κιτρικό και μηλικό οξύ και τα άλατά τους. Τα οργανικά οξέα υπάρχουν σε καθαρούς φυτικούς και ζωικούς οργανισμούς. Ωστόσο, λαμβάνεται επίσης φυσικά. Όταν τα οργανικά οξέα χρησιμοποιούνται και μεταβολίζονται στο σώμα των ζώων, απελευθερώνεται διοξείδιο του άνθρακα και νερό. Με βάση αυτό το χαρακτηριστικό, τα οργανικά οξέα σήμερα χρησιμοποιούνται ως συντηρητικά και πρόσθετα που αυξάνουν την παραγωγικότητα στη διατροφή των ζώων και στην παραγωγή σύνθετων ζωοτροφών. Τα τελευταία χρόνια απαγορεύονται τα αντιβιοτικά και τα οργανικά οξέα έχουν πάρει τη θέση τους στη διατροφή των ζώων.

Γενικά, τα οργανικά οξέα είναι στην ομάδα ασθενών οξέων. Δεν διαλύονται εντελώς στο νερό, όπως κάνουν τα ισχυρά ανόργανα οξέα. Οργανικά οξέα όπως μυρμηκικό και γαλακτικό οξύ, τα οποία είναι μικρότερα σε μοριακή μορφή, αναμιγνύονται σε νερό. Ωστόσο, πολλά οργανικά οξέα είναι καλά διαλυτά σε οργανικούς διαλύτες. Ως εκ τούτου, χρησιμοποιείται ευρέως στην οργανική χημεία.

Τα οργανικά οξέα χρησιμοποιούνται κυρίως για την πρόληψη της αύξησης της μυκοτοξίνης στις ζωοτροφές και στις πρώτες ύλες. Οι μυκοτοξίνες μειώνουν την απόδοση των ζώων και προκαλούν προβλήματα υγείας και ακόμη και θάνατο. Τα οργανικά οξέα αυξάνουν επίσης τον χρόνο αποθήκευσης των ζωοτροφών και των πρώτων υλών στις αποθήκες. Οι πρώτες ύλες σύνθετων ζωοτροφών είναι γενικά μολυσμένες με ζύμη, μύκητες και βακτήρια. Μόλις βρουν το κατάλληλο περιβάλλον, πολλαπλασιάζονται γρήγορα, μειώνοντας την απόδοση των ζώων που τρέφονται με αυτές τις ζωοτροφές και προκαλώντας ακόμη και σοβαρά προβλήματα υγείας στα ζώα.

Τα οργανικά οξέα έχουν επίσης αντιβακτηριακή επίδραση στο πεπτικό σύστημα των ζώων και επιταχύνουν την ανάπτυξη στα ζώα.

Στα εγκεκριμένα εργαστήρια, πραγματοποιούνται μελέτες προσδιορισμού οργανικού οξέος σε ζωοτροφές και πρώτες ύλες στο πλαίσιο των χημικών δοκιμών και στην ανάλυση χρησιμοποιείται η συσκευή υψηλής απόδοσης υγρής χρωματογραφίας (HPLC). Αυτή η μέθοδος παρέχει αξιόπιστα αποτελέσματα στον διαχωρισμό των μη πτητικών ή εύκολα αποικοδομήσιμων χημικών ενώσεων σε θερμοκρασία.