Στη βιομηχανία τροφίμων, η απόδοση του πολυμερούς βελτιώνεται με τη χρήση προσθέτων και διαφόρων τροποποιητικών χημικών ουσιών. Οι εξελίξεις στον τομέα των χημικών βοηθούν στην επίλυση πολλών προβλημάτων στον τομέα των διαδικασιών και των επιδόσεων στον τομέα των τροφίμων. Τα πρόσθετα πολυμερών και οι ρυθμιστικές αρχές των τροφίμων έχουν σημειώσει σημαντικές βελτιώσεις στο θέμα αυτό. Αυτές οι ουσίες συμβάλλουν στην αντιμετώπιση των δυσκολιών που συναντώνται σε διαδικασίες και προϊόντα.

Σήμερα η γκάμα των προσθέτων και ρυθμιστών είναι αρκετά μεγάλη. Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλά διαφορετικά συστατικά τροφίμων για την παραγωγή τόσο θρεπτικών, υγιεινών και πιο αξιόπιστων τροφίμων. Αυτά τα προϊόντα βελτιώνουν το υγειονομικό περιεχόμενο και τη διάρκεια ζωής των προϊόντων διατροφής, ενώ παράλληλα αυξάνουν την ποιότητα των προϊόντων διατροφής. Με αυτή την έννοια, το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, η δομή των οστών και το πεπτικό σύστημα αυξάνοντας παράλληλα την αποτελεσματικότητα, χωρίς να διακυβεύεται η γεύση και η δομή της τροφής, της ζάχαρης, του αλατιού και του λίπους για να μειωθεί η υποστήριξη. Τα συστατικά σόγιας, για παράδειγμα, αποτελούν πηγή πρωτεΐνης φιλικής προς την καρδιά.

Οι καταναλωτές έχουν μεγαλύτερη επίγνωση της υγείας σήμερα και είναι περισσότερο διατεθειμένοι να έχουν τέτοια συμπληρώματα διατροφής για να είναι υγιείς. Τα συστατικά προβιοτικών, πρεβιοτικών ινών, βηταϊνης, ξυλιτόλης και λακτιτόλης είναι παραδείγματα προϊόντων που προάγουν την υγεία. Ειδικά τα προϊόντα σόγιας αυξάνουν την υγεία και την ικανότητα στην κλινική διατροφή και τα ενεργειακά ποτά. Η λεκιθίνη σόγιας είναι αποτελεσματική στις κυτταρικές μεμβράνες και τη μνήμη.

Ο οξικός αιθυλεστέρας είναι μια ευχάριστα οσμηρή χημική ένωση η οποία γενικά χρησιμοποιείται ως διαλύτης και αραιωτικό και έχει χαμηλή τοξικότητα. Έχει τη δύναμη να αφαιρέσει την καφεΐνη στον καφέ και το τσάι. Χρησιμοποιείται σε είδη ζαχαροπλαστικής και μερικά φρούτα.

Στα εξουσιοδοτημένα εργαστήρια, η εκχύλιση με οξικό αιθυλεστέρα εκτελείται επίσης σε κλασματικές μελέτες που μπορούν να εκχυλιστούν στο μέγιστο στο πλαίσιο των χημικών δοκιμών. Αυτές οι μελέτες συμμορφώνονται με τα πρότυπα που έχουν εκδοθεί από εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς και με μεθόδους δοκιμών αποδεκτές σε όλο τον κόσμο