Το ζήτημα των συσκευασμένων υδάτων εμφανίζεται κατά καιρούς στις ειδήσεις. Οι διαφορετικές τιμές αναφοράς εξηγούνται από εγχώριες και ξένες οργανώσεις για ουσίες που πρέπει και δεν πρέπει να υπάρχουν στο νερό. Το Υπουργείο Υγείας βασίζεται γενικά στις αξίες που ανακοινώθηκαν από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά στην περίπτωση αυτή μπορεί να είναι αντιφατικό με τις αξίες που ανακοινώθηκαν από άλλες οργανώσεις. Αυτό δικαίως προκαλεί σύγχυση στους ανθρώπους.

Για παράδειγμα, το επιχλωρίδι ο και το χλωριούχο βινύλιο, γνωστά σε ορισμένα συσκευασμένα νερά, γνωστά ως καρκινογόνα, πληρούν τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βασίζονται στο υπουργείο Υγείας, αλλά υπερβαίνουν κατά πολύ αυτά του Οργανισμού Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (EPA). Πράγματι, χημικά όπως το αρσενικό, το αντιμόνιο, ο υδράργυρος και τα νιτρώδη, καθώς και χημικές ουσίες όπως το επιχλωρίδι ο και το χλωριούχο βινύλιο, δεν πρέπει να υπάρχουν στο πόσιμο νερό. Ωστόσο, οι οριακές τιμές για το επιχλωρίδχο και το χλωριούχο βινύλιο έχουν ως εξής: 0,5 μg / l στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 2 μg / l στις Ηνωμένες Πολιτείες και 0,3 μg / l για την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας.

Από πλευράς νομικών ρυθμίσεων στη χώρα μας ισχύει ο Κανονισμός για το Νερό Ανθρώπινης Κατανάλωσης που εκδίδεται στο 2005 και διενεργούνται επίσημοι έλεγχοι προς αυτήν την κατεύθυνση. Ήδη ο κανονισμός αυτός βασίζεται στους ακόλουθους νομικούς κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

• Οδηγία 98 / 83 / ΕΚ του Συμβουλίου για την ποιότητα των υδάτων για ανθρώπινη χρήση
• Οδηγία 2003 / 40 / ΕΚ του Συμβουλίου για τη θέσπιση του καταλόγου ορίων συγκέντρωσης και πληροφοριών σήμανσης για το φυσικό μεταλλικό νερό και των συνθηκών για την επεξεργασία φυσικού μεταλλικού νερού και πηγής νερού με αέρα εμπλουτισμένο με όζον
• Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 115 / 2010 της Επιτροπής σχετικά με τους όρους χρήσης ενεργού αργιλίου για την απομάκρυνση φθοριούχων ενώσεων από φυσικά μεταλλικά νερά

Ο προσδιορισμός του επιχλωριδίου στο πόσιμο νερό διεξάγεται σε εξουσιοδοτημένα εργαστήρια στο πλαίσιο χημικών δοκιμών. Σε αυτές τις μελέτες τηρούνται τα πρότυπα που εκδίδονται από εγχώριους και ξένους οργανισμούς. Το πρότυπο για τον προσδιορισμό του επιχλωριδίου στο νερό είναι:

• TS 266 Νερά - Νερά για ανθρώπινη κατανάλωση

Σύμφωνα με αυτό το πρότυπο, πρέπει να υπάρχει η μέγιστη ποσότητα 0,1 μg / l επιχλωριδίου στο πόσιμο νερό.