Η υψηλή θολερότητα που παρατηρείται στα επιφανειακά νερά προκαλείται από εδάφη που μεταφέρονται από βροχή ή από οικιακά ή βιομηχανικά λύματα. Κατά τη διάρκεια αυτής της ρύπανσης, ανόργανες ουσίες καθώς και οργανικά υλικά αναμειγνύονται σε επιφανειακά ύδατα. Αυτές οι ουσίες, οι οποίες αναμιγνύονται με νερό, εκκινούν και επιταχύνουν το σχηματισμό βακτηρίων στο νερό. Μεταξύ των ανόργανων ουσιών που αναμειγνύονται με νερό είναι τα βρωμίδια, εκτός από σίδηρο, κάλιο, νάτριο, μαγγάνιο, ψευδάργυρο και χλωριούχο. Εάν αυτές οι ανόργανες ουσίες βρίσκονται σε υπερβολικές ποσότητες στο νερό, δίνουν στο πόσιμο νερό μια μεταλλική γεύση.

Περιέχει συνολικά διαλυμένα στερεά, ανόργανα άλατα και μερικές οργανικές ουσίες σε πόσιμα και βοηθητικά ύδατα. Διαλυμένες ανόργανες ουσίες υπάρχουν υπό τη μορφή ιόντων σε νερό. Επιπλέον, αυτά τα ύδατα ενδέχεται να περιέχουν ιόντα βαρέων μετάλλων όπως ο υδράργυρος, ο μόλυβδος και το κάδμιο.

Είναι σημαντικό να παρακολουθείται και να αξιολογείται η ποιότητα των υδάτων όσον αφορά την αποκατάσταση των υδάτινων πόρων που έχουν μολυνθεί από γεωργικές ή βιομηχανικές δραστηριότητες και την προστασία των φυσικών υδάτινων πόρων. Επομένως, οι παράμετροι ποιότητας του νερού μετρούνται τακτικά. Το πόσιμο νερό της φύσης, για να διασφαλιστεί ότι συμμορφώνεται με συγκεκριμένα πρότυπα, την προστασία της ανθρώπινης υγείας, για την παρακολούθηση μεταβλητών της ποιότητας του νερού, για τον προσδιορισμό των παραγόντων που επηρεάζουν την ποιότητα του νερού και την προστασία της ποιότητας και του ελέγχου των υδάτων, με στόχο να προσδιοριστεί η αποτελεσματικότητα των μέτρων που λαμβάνονται, αυτές οι μετρήσεις πραγματοποιούνται.

Η χρήση βρωμιδίου σε φυτοφάρμακα απαγορεύεται στο 2009. Σύμφωνα με το πρότυπο TS 266, δεν πρέπει να υπάρχει βρώμιο στο πόσιμο νερό (TS 266 Waters - πρότυπο ανθρώπινης κατανάλωσης). Επιπλέον, σχηματίζονται πολλά επιβλαβή υποπροϊόντα κατά την απολύμανση νερού που περιέχει ιόντα βρωμίου για απολύμανση. Από αυτά, τα βρωμιούχα ιόντα έχουν αποδειχθεί ότι προκαλούν καρκινογόνα αποτελέσματα. Επομένως, ο προσδιορισμός του βρωμιδίου στο νερό είναι σημαντικός.

Σε εξουσιοδοτημένα εργαστήρια, ο προσδιορισμός του βρωμιδίου με αέρια χρωματογραφία (GC) και ο προσδιορισμός της συνολικής ποσότητας ανόργανου υλικού σε πόσιμο νερό και νερό χρήσης πραγματοποιούνται στο πλαίσιο των χημικών δοκιμών.