Το χρώμα των προϊόντων διατροφής είναι οι πρώτες αισθητικές παράμετροι που σχετίζονται με τη γεύση και την ποιότητα των τροφίμων. Επομένως, οι συνθετικές βαφές έχουν σημαντική θέση στη βιομηχανία τροφίμων ως πρόσθετο τροφίμων. Είναι γνωστό ότι οι χρωστικές τροφίμων κάνουν τα τρόφιμα πιο ελκυστικά και αισθητικά από ό, τι κάνουν. Επιπροσθέτως, οι επικαλύψεις τροφίμων έχουν μεγάλη επιτυχία στην παροχή του επιθυμητού χρώματος σε προϊόντα τροφίμων που χάνουν το φυσικό χρώμα τους κατά τα στάδια παραγωγής και αποθήκευσης.

Σήμερα, μεγάλη ποικιλία τύπων και αριθμών συνθετικών βαφών χρησιμοποιείται ευρέως σε αναψυκτικά, αναψυκτικά, σιρόπια, χυμούς φρούτων, γλυκά ζελατίνης, παγωτά και πολλά άλλα προϊόντα διατροφής. Οι βλαβερές συνέπειες αυτών των ουσιών εμφανίζονται κατά διαστήματα. Επιπλέον, εξηγείται ότι ο κίνδυνος σχηματισμού καρκίνου αυξάνεται σε εργαζόμενους που έχουν εκτεθεί σε αρωματικές αμίνες που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία επικάλυψης τροφίμων για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Όσον αφορά τη χρήση συνθετικών χρωστικών ουσιών σε τρόφιμα και φαρμακευτικά προϊόντα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν θεσπιστεί νομικές ρυθμίσεις με τις οδηγίες 94 / 36 / EC και 95 / 45 / EC για τις χρωστικές τροφίμων. Στην Τουρκία, απαγορεύεται η προσθήκη συνθετικών χρωστικών ουσιών σε μαρμελάδες, γιαούρτια φρούτων και χυμούς φρούτων από το Υπουργείο Τροφίμων, Γεωργίας και Αγροτικών Υποθέσεων σύμφωνα με το ανακοινωθέν του Κώδικα Τροφίμων της Τουρκίας σχετικά με τα κριτήρια καθαρότητας των γλυκαντικών που χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα (ανακοινωθέν: 2011 / 2010). Άλλοι περιορισμοί έχουν εισαχθεί στο ανακοινωθέν για το θέμα αυτό.

Στο βαθμό που επιτρέπεται, τα συνθετικά χρώματα τροφίμων χρησιμοποιούνται σε πολλά τρόφιμα, όπως αναψυκτικά και μήλα. Οι πιθανές βλαβερές συνέπειες των συνθετικών βαφών που λαμβάνονται με τρόφιμα για την ανθρώπινη υγεία είναι σοβαρό ζήτημα. Όταν λαμβάνονται υπόψη οι κίνδυνοι, είναι αναπόφευκτο να διεξαχθούν νέες μελέτες για το θέμα αυτό.

Στα εργαστήρια, οι αναλύσεις χρωστικών ουσιών (B3E) διεξάγονται σε προϊόντα θαλασσινών στο πλαίσιο των χημικών δοκιμών. Στις μελέτες αυτές, η μέθοδος υγρής χρωματογραφίας - μάζας - μάζας μάζας (LC-MS / MS) χρησιμοποιείται γενικά μεταξύ διαφόρων μεθόδων.