Ο πληθυσμός αυξάνεται ταχύτατα στη χώρα μας και στον κόσμο και το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων αυξάνεται με τον ίδιο ρυθμό. Αυτό φυσικά αύξησε τη ζήτηση για έτοιμα φαγητά και έτσι η παραγωγή τροφίμων έγινε βιομηχανικός κλάδος. Ως αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης, τα μεταποιημένα προϊόντα διατροφής αυξήθηκαν σε ποικιλία, ενώ η ποικιλία των πρόσθετων τροφίμων που χρησιμοποιήθηκαν στην παραγωγή αυξήθηκε. Πολλοί παράγοντες, όπως η διαφοροποίηση των απαιτήσεων των καταναλωτών, η εμφάνιση νέων τεχνικών παραγωγής, η ευκολία συσκευασίας, η αποθήκευση και οι υπηρεσίες διανομής και η εισαγωγή νέων τροφίμων με διαφορετικούς συνδυασμούς, ήταν αποτελεσματικά στην ανάπτυξη του τομέα των τροφίμων με αυτόν τον τρόπο.

Ωστόσο, η οξείδωση είναι το πιο σημαντικό θέμα εδώ. Ο συνδυασμός των συστατικών των τροφίμων και του οξυγόνου στον αέρα δημιουργεί αυθόρμητες αντιδράσεις που ονομάζονται οξείδωση. Τα αντιοξειδωτικά εισέρχονται στο κύκλωμα όταν η οξείδωση, η οποία προκαλεί επιδείνωση της ποιότητας των τροφίμων, δεν μπορεί να προληφθεί με τεχνολογικές και φυσικές μεθόδους. Η βουτυλιωμένη υδροξυ ανισόλη είναι μία από τις συνθετικές αντιοξειδωτικές ουσίες που χρησιμοποιούνται με αυτόν τον τρόπο.

Η βουτυλιωμένη υδροξυανισόλη και παρόμοια αντιοξειδωτικά παρεμποδίζουν ή καθυστερούν την υποβάθμιση των ποιοτικών ιδιοτήτων των προϊόντων διατροφής όπως η γεύση, η οσμή και η συνοχή. Εν ολίγοις, αυτές οι χημικές ενώσεις είναι ουσίες που αντιδρούν με οξυγόνο και εξαλείφουν τις δυσμενείς επιπτώσεις που διαταράσσουν τα προϊόντα διατροφής.

Τα αντιοξειδωτικά στη βιομηχανία τροφίμων είναι ουσίες που αποτρέπουν την υποβάθμιση λόγω των αντιδράσεων οξείδωσης, όπως το πικρό έλαιο και οι αλλαγές χρώματος στα προϊόντα διατροφής και παρατείνουν τη διάρκεια ζωής των προϊόντων.

 

Στα εργαστήρια, οι μελέτες προσδιορισμού της βουτυλο υδροξυανισόλης (ΒΗΑ) διεξάγονται στο πλαίσιο των χημικών δοκιμών. Η φασματοφωτομετρική μέθοδος χρησιμοποιείται επιπλέον της μεθόδου HPLC. Στη φασματοφωτομετρική μέθοδο χρησιμοποιείται μια συσκευή που ονομάζεται φωτόμετρο και η ποσότητα της ουσίας στο διάλυμα προσδιορίζεται χρησιμοποιώντας την ποσότητα του φωτός που διέρχεται ή διατηρείται από το διάλυμα. Παράλληλα, οι αναλύσεις βασίζονται στα πρότυπα που εκδίδονται από εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς.