Τα τρόφιμα περιέχουν πολλά φυσικά οργανικά οξέα. Αποτελούνται από τη ζύμωση καθώς και από τα τρόφιμα ως δομική ένωση στη φυσική τους δομή.

Μερικά από τα οργανικά οξέα που περιέχονται στα τρόφιμα παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση των ιδιοτήτων και της ποιότητας των τροφίμων όπως το άρωμα, η γεύση, το χρώμα, η φωτεινότητα και η σταθερότητα. Ανόργανα οξέα δεν υπάρχουν σε τρόφιμα ή υπάρχουν σε πολύ μικρές ποσότητες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, προστίθενται εξωτερικά οξέα στο τρόφιμο ή μερικές φορές το οξύ αφήνεται να σχηματίζεται στο τρόφιμο με ζύμωση.

Ο προσδιορισμός της οξύτητας γίνεται σε τρόφιμα για πολλούς λόγους. Για παράδειγμα, ο προσδιορισμός της οξύτητας στα φρούτα και τα λαχανικά καθορίζεται αν αυτά ωριμάζουν. Ή, η οξύτητα καθορίζεται για να δούμε την επίδραση των οξέων στο σχηματισμό τροφίμων όπως χρώμα, γεύση και άρωμα. Επιπλέον, η οξύτητα προσδιορίζεται προκειμένου να προσδιοριστούν οι λειτουργικές ιδιότητες των πρωτεϊνών στα τρόφιμα. Επιπλέον, πραγματοποιούνται προσδιορισμοί οξύτητας για να προσδιοριστεί πόσο ανθεκτικά είναι κάποια από τα προϊόντα διατροφής για αποθήκευση.

Η συμβατότητα ορισμένων τροφίμων με τα πρότυπα καθορίζεται από τον προσδιορισμό της οξύτητας. Για παράδειγμα, στα φυτικά και ζωικά λίπη, η αναλογία ελεύθερων οξέων δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1 τοις εκατό.

Ο προσδιορισμός των ειδών οξέων που υπάρχουν σε ορισμένα τρόφιμα είναι επίσης σημαντικό για τον προσδιορισμό της ποιότητας του προϊόντος. Για παράδειγμα, όταν ο καφές και τα φιστίκια ψήνονται, ο σχηματισμός μυρμηκικού οξέος αυξάνεται. Το κιτρικό οξύ στα εσπεριδοειδή, το τρυγικό οξύ στα σταφύλια και το μηλικό οξύ στα μήλα είναι ενδεικτικά. Εάν η ποσότητα βουτυρικού οξέος είναι υψηλή, δείχνει ότι το βούτυρο είναι χαλασμένο.

Οι προσδιορισμοί των λιπαρών οξέων γίνονται για να προσδιοριστεί εάν τα φυτικά και ζωικά τρόφιμα αναμειγνύονται.

Στα εργαστήρια, ο προσδιορισμός ολικού οξέος όσον αφορά την οξύτητα και το κιτρικό, οξικό, τρυγικό οξύ και παρόμοια οξέα διεξάγονται επίσης στο πλαίσιο των χημικών δοκιμών. Κατά τη διάρκεια των σπουδών ακολουθούνται πρότυπα που καταρτίζονται από εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς.