Καθώς μειώνεται η περιεκτικότητα σε νερό των αποξηραμένων φρούτων, το μέγεθος και ο όγκος αυτών των φρούτων μειώνεται και ο λόγος των υδατανθράκων (φρουκτόζης) αυξάνεται. Με αυτόν τον τρόπο, η ποσότητα θερμίδων ανά γραμμάριο είναι υψηλότερη από τα νωπά φρούτα. Οι ειδικοί συμβουλεύουν να καταναλώνουν αποξηραμένα φρούτα σε αποδεκτά ποσά, οπότε η άφιξη δεν είναι καλή. Εάν καταναλώνεται πάρα πολύ, σπάει την αντίσταση στην ινσουλίνη του σώματος και προκαλεί παχυσαρκία. Συγκεκριμένα, συνιστάται η κατανάλωση προϊόντων που δεν έχουν προσθέσει ζάχαρη κατά την ξήρανση.

Η διαφορά μεταξύ αποξηραμένων φρούτων και φρέσκων φρούτων είναι η απώλεια νερού κατά τη διαδικασία ξήρανσης. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ξήρανσης, οι καρποί χάνουν μέχρι το 90 τοις εκατό νερό. Φρούτα χάνουν επίσης τη βιταμίνη C στο μεταξύ. Ωστόσο, προστατεύει όλα τα μέταλλα εκτός από τη βιταμίνη C.

Η περιεκτικότητα σε υγρασία των φρέσκων φρούτων μειώνεται και η οσμή και οι διατροφικές τους τιμές διατηρούνται. Από την άλλη πλευρά, καθώς το μέγεθος και ο όγκος των φρούτων μειώνονται με την διαδικασία ξήρανσης, οι διαδικασίες μεταφοράς και αποθήκευσης είναι επίσης εύκολες.

Στη βιομηχανία τροφίμων, η ξήρανση είναι μια μέθοδος που έχει εφαρμοστεί εδώ και πολλά χρόνια για την προστασία των τροφίμων. Τα αποξηραμένα φρούτα, για παράδειγμα, παραμένουν σταθερά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επειδή η ποσότητα νερού που περιέχουν είναι χαμηλή, οι μικροοργανισμοί που μπορούν να χαλάσουν τα φρούτα δεν μπορούν να αναπτυχθούν και να πολλαπλασιαστούν.

Η ξήρανση με συμβατικές μεθόδους πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας τον ήλιο σε εξωτερικούς χώρους. Αλλά σήμερα, αποκαλύφθηκε ότι η διαδικασία ξήρανσης του ήλιου δεν είναι πολύ υγιής και έχουν χρησιμοποιηθεί πολλές διαφορετικές μέθοδοι.

Τα αποξηραμένα φρούτα είναι υγιή και πλούσια σε διατροφικές αξίες. Είναι σε ζήτηση σε εγχώριες και ξένες αγορές.

Μελέτες για τον προσδιορισμό του ποσοστού αποξηραμένων ή αποξηραμένων φρούτων διεξάγονται στο πλαίσιο της φυσικής ανάλυσης σε εξουσιοδοτημένα εργαστήρια. Κατά τη διάρκεια αυτών των μελετών τηρούνται τα πρότυπα που δημοσιεύονται από τοπικούς και ξένους οργανισμούς. Ταυτόχρονα, ακολουθούνται γενικά αποδεκτές μέθοδοι δοκιμών και κριτήρια δοκιμής και επιτυγχάνονται αξιόπιστα και αντικειμενικά αποτελέσματα.