Η παραλυτική δηλητηρίαση των θαλασσινών (Paralytic Shellfish Poison, PSP) είναι μια ασθένεια που εμφανίζεται στους ανθρώπους με την κατανάλωση μυδιών, στρείδι, χτένια και παρόμοια οστρακόδερμα που τροφοδοτούνται με δηλητηριώδη dinophilagellates. Αυτές οι τοξίνες προκαλούν κυρίως δυσφορία στο στομάχι και στα έντερα και στο νευρικό σύστημα. Η τοξίνη συσσωρεύεται στα πεπτικά συστήματα και τους μαλακούς ιστούς των δίθυρων ειδών, τα οποία θεωρούνται ότι τροφοδοτούνται με φύκια που περιέχουν PSP και εμφανίζεται δηλητηρίαση σε ανθρώπους που τρέφονται με αυτά τα θαλασσινά.

Τα παραλυτικά δηλητηριώδη δηλητηριώδη (PSP) υπεύθυνα δινουφιλικά είναι εξαιρετικά ανθεκτικά σε οξύ και θερμότητα και παράγουν τοξίνη τύπου 12. Αυτές οι τοξίνες είναι πολύ ισχυρά υδατοδιαλυτά δηλητήρια. Ακόμη και το 1 mg αυτών των τοξινών μπορεί να οδηγήσει ένα άτομο στο θάνατο.

Η ομάδα παραλυτικών υδρόβιων δηλητηρίων σχηματίζει διαφορετικές μορφές 20. Διαχωρίζεται κυρίως σε τρεις βασικές ομάδες: καρβαμικές τοξίνες, τοξίνες σουλφοκαρβαμυλίου και τοξίνες αποκαρβαμυλικού οξέος. Από αυτές, οι τοξίνες καρβαμιδικού είναι οι πλέον τοξικές. Αυτές οι τοξίνες είναι gonyatoxin, neosaxitoxin και saxitoxin.

Τύπος παραγώγου της παραλυτικής υδατοκαλλιέργειας protogonyalax Υπάρχουν εννέα τύποι δινοφιλαγγέλων: σαξετοξίνη, νεοσαξιτοξίνη, γκονατοξίνη 1, γκονατοξίνη 2, γκονατοξίνη 3, γκονατοξίνη 4, γκονατοξίνη 5, γονιατοξίνη 6 και gonyatoxin 7. Από αυτά, το πιο τοξικό είναι η σαξιτοξίνη και η γκονατοξίνη 3.

Οι αναλύσεις που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο της ομάδας Paralytic Poison Group (PSP) είναι οι εξής:

• Παραλυτική ομάδα δηλητηριωδών ορνίθων (PSP) - Gonyatoxin (GTX)
• Ομάδα παραλυτικών δηλητηριωδών ορνίθων (PSP) - Νεοαξιξιξίνη (NEO)
• Παραλυτική ομάδα δηλητηριωδών ορνίθων (PSP) - Σαξιτοξίνη (STX)

Στα προηγμένα εργαστήρια, οι αναλύσεις δηλητηρίασης από το Paralytic Shellfish Poison Group (PSP) διεξάγονται με τη μέθοδο LC-MS / MS στο πλαίσιο αναλύσεων βιοτοξινών. Η μέθοδος LC-MS / MS, που ονομάζεται υγρή χρωματογραφία - φασματόμετρο μάζας μάζας, χρησιμοποιεί τις δυνατότητες ανάλυσης μάζας του φασματόμετρου μάζας μαζί με τις φυσικές ιδιότητες διαχωρισμού της υγρής χρωματογραφίας. Οι αναλύσεις αυτές βασίζονται σε πρότυπα και μεθόδους δοκιμών που δημοσιεύονται από εγχώριους και ξένους οργανισμούς.