Το αργίλιο είναι το τρίτο πιο κοινό στοιχείο στη γη μετά από οξυγόνο και πυρίτιο. Ωστόσο, χρησιμοποιείται ευρέως στη βιομηχανία με τη μέθοδο ηλεκτρόλυσης που βρίσκεται στο 1886. Ως εκ τούτου, το έτος 1886 θεωρείται η αρχή της βιομηχανίας αλουμινίου. Το αργίλιο είναι επίσης παρόν στη φύση ως ενώσεις όπως ο σίδηρος, ο κασσίτερος και ο μόλυβδος. Η μέθοδος ηλεκτρολύσεως εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σήμερα. Σήμερα, το αλουμίνιο είναι το δεύτερο πιο χρησιμοποιούμενο μέταλλο στον κόσμο μετά από σίδηρο και χάλυβα.

Ένα από τα πλέον χρησιμοποιούμενα πεδία αλουμινίου σήμερα είναι τα υλικά συσκευασίας. Το αλουμίνιο έχει σημαντική θέση σε πολλές εφαρμογές συσκευασίας από την παραγωγή των εμπορευματοκιβωτίων έως τον φαρμακευτικό τομέα. Από σωλήνες οδοντόκρεμας σε αμέτρητα προϊόντα διατροφής στις αγορές, από ψημένα πιάτα τυλιγμένα σε αλουμινόχαρτο στην κουζίνα με κρύα ποτά στο ψυγείο, το αλουμίνιο προστατεύει μεγάλο αριθμό τροφίμων.

Η ομοιογενής δομή, η αεροστεγανότητα, η λεπτή παραγωγή φύλλων και η εύκολη διαμόρφωση του αλουμινίου είναι αποτελεσματικά σε ένα τόσο κοινό υλικό συσκευασίας. Το φύλλο αλουμινίου προστατεύει τα τρόφιμα με τα φυσικά χρώματα και τα γούστα τους, καθώς δεν μεταδίδει τις υπεριώδεις ακτίνες εκτός από τον αέρα.

Το αλουμίνιο χρησιμοποιείται κυρίως στην παραγωγή μπύρας και ποτών. Σχεδόν το 80 τοις εκατό όλων των δοχείων ποτών που χρησιμοποιούνται στον κόσμο είναι κατασκευασμένα από αλουμίνιο. Το να είναι ελαφρύ, εύκολο στο άνοιγμα, ανθεκτικό, ανθεκτικό στις κρούσεις, γρήγορη ψύξη και πάνω απ 'όλα ανακυκλώσιμο είναι σημαντικοί παράγοντες στην επιλογή αλουμινίου.

Στο πλαίσιο της ανάλυσης συσκευασίας σε προηγμένα εργαστήρια, το ποσοστό αλουμινίου προσδιορίζεται με τη μέθοδο XRF σε υλικά συσκευασίας με βάση το αλουμίνιο. Η μέθοδος XRF χρησιμοποιεί το σύστημα δέσμης 1895, το οποίο βρέθηκε από σύμπτωση από γερμανούς φυσικούς και κάλεσε ακτίνες Χ με την άγνωστη έννοια. Αυτές οι ακτίνες είναι στην πραγματικότητα μέρος του φάσματος των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, το οποίο υπάρχει επίσης στο ορατό φως. Αυτές οι αόρατες ακτίνες που περνούν μέσα από τα σώματα ανιχνεύονται με ειδικές μεμβράνες ή ανιχνευτές.