Η βιομηχανία άρχισε να αναπτύσσεται στον κόσμο τον 18ο αιώνα στην Αγγλία. Στη συνέχεια, αναπτύχθηκε σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης και στην Αμερική. Με την ανάπτυξη του κλάδου, η χειρωνακτική εργασία άφησε τη θέση της σε μηχανήματα που παράγουν γρήγορη παραγωγή. Αν δεν αναπτυχθεί και αναπτυχθεί η βιομηχανία, δεν μπορεί να φανταστεί κανείς την ανάπτυξη των χωρών. Η βιομηχανία έχει προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες σε χώρες όσον αφορά την παροχή ευκαιριών απασχόλησης σε πολλούς ανθρώπους, τη μακροζωία των προϊόντων και την παραγωγή τους με γνώμονα το μάρκετινγκ, την παραγωγή που πραγματοποιείται σε κλειστούς χώρους και τη χρήση φυσικών πόρων. Ωστόσο, έφερε επίσης κάποια προβλήματα με αυτό.

Κεφάλαιο, ενέργεια, πρώτες ύλες για τη δημιουργία και επέκταση βιομηχανικών εγκαταστάσεων, οι μεταφορές, το μάρκετινγκ, το εργατικό και τεχνικό προσωπικό. Όλοι αυτοί είναι οι παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη των χωρών. Ωστόσο, από την άλλη πλευρά, οι φυσικοί πόροι βρίσκονται σε κίνδυνο. Ο κόσμος απειλείται από την υπερθέρμανση του πλανήτη. Οι κλιματικές αλλαγές πραγματοποιούνται και οι φυσικοί πόροι εξαντλούνται όλο και περισσότερο. Το έδαφος γίνεται αναποτελεσματικό και οι γεωργικές περιοχές συρρικνώνονται. Εάν δεν ληφθούν σήμερα επαρκή και ρεαλιστικά μέτρα, οι μελλοντικές γενιές δεν περιμένουν έναν όμορφο κόσμο.

Οι χώρες της Ένωσης Arupa και άλλες ανεπτυγμένες χώρες προβαίνουν σε ορισμένες νομικές ρυθμίσεις για να αποτρέψουν αυτή την κακή τάση, να θέσουν ορισμένους περιορισμούς και κριτήρια και να εφαρμόσουν ένα νέο σύνολο ελέγχων. Πολλές εγχώριες και ξένες οργανώσεις θέτουν και επικαιροποιούν πολλά νέα πρότυπα που αφορούν διάφορους τομείς και διάφορες δραστηριότητες.

Οι εθνικοί και διεθνείς οργανισμοί διαπίστευσης εξουσιοδοτούν τα εργαστήρια να δοκιμάζουν, να αναλύουν, να πραγματοποιούν μετρήσεις και να αξιολογούν τα αποτελέσματα πολλών διαδικασιών βιομηχανικής παραγωγής, εφόσον πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις. Αυτές οι εργασίες εξουσιοδότησης εκτελούνται σύμφωνα με το πρότυπο TS EN ISO / IEC 17025 για βασικές απαιτήσεις για τα εργαστήρια βαθμονόμησης και δοκιμών.

Όλες αυτές οι προσπάθειες έχουν ένα κοινό στοιχείο: τον έλεγχο των πρακτικών που απειλούν την ανθρώπινη υγεία και τις περιβαλλοντικές συνθήκες και τη δημιουργία ενός πιο βιώσιμου κόσμου.