θειικό άλας προσδιορισμός μέτρηση

Προσδιορισμός του θειικού
Προσδιορισμός του θειικού

Το θειικό ιόν είναι πολύ κοινό στα φυσικά νερά. Η συγκέντρωση του θειικού άλατος στα φυσικά ύδατα μπορεί να κυμαίνεται από μερικά χιλιοστόγραμμα έως αρκετά χιλιάδες χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο. Η κύρια πηγή θειικού άλατος στα υπόγεια ύδατα είναι ο γύψος. Ο γύψος είναι μια εύκολα διαλυτή ουσία στο νερό. Τα θειικά ιόντα σχηματίζονται με διήθηση από άλλα άλατα εκτός του γύψου ή με οξείδωση θείου και σουλφιδίων ή από οικιακά και απόβλητα.

Το μόλυβδο, το χαλκό, το στροντίου και τα θειικά άλατα ασβεστίου είναι αδιάλυτα στο νερό. Ωστόσο, τα θειικά άλατα νατρίου, καλίου και αμμωνίου είναι πολύ διαλυτά. Ανεξάρτητα από τον τύπο, τα θειικά άλατα δεν είναι επιθυμητά σε μεγάλες ποσότητες στο νερό. Το θειικό άλας στο νερό γενικά έχει υψηλές συγκεντρώσεις. Ειδικότερα, αυτό προκαλεί τη διάβρωση των μετάλλων στα συστήματα διανομής με την πάροδο του χρόνου. Όταν το νερό που περιέχει την περίσσεια του θειικού άλατος έρχεται σε επαφή με το σκυρόδεμα, το θειικό άλας αλληλεπιδρά με το σκυρόδεμα για να παράγει τη λεγόμενη θειική διάβρωση. Αυτό μειώνει την αντοχή του σκυροδέματος και αναγκάζει το σκυρόδεμα να σπάσει και να χυθεί. Ως εκ τούτου, είναι εξαιρετικά σημαντικό.

Στις μελέτες μείωσης θειικών αλάτων, το θειικό άλας αποσυντίθεται με την επίδραση διαφόρων μικροοργανισμών και μετατρέπεται σε σουλφίδια. Σε τέτοια ύδατα, το διοξείδιο του άνθρακα εμφανίζεται σε διάφορες αναλογίες με τη μυρωδιά του θείου.

Το θείο μπορεί να εισέλθει στη δομή ορισμένων οργανικών ουσιών. Επιπλέον, είναι ένα στοιχείο το οποίο βρίσκεται κυρίως σε ανόργανη μορφή στο φυσικό περιβάλλον. Μικρές ποσότητες θείου στα λύματα, κυρίως με τη μορφή θειικού άλατος. Όταν η τιμή του ρΗ του νερού μειώνεται με ορισμένες αντιδράσεις οι οποίες διαλύονται στο νερό, υδρόθειο, το οποίο είναι δύσοσμο και τοξικό αέριο. Αυτό είναι ένα μη τοξικό αέριο που μυρίζει σαν σάπια αυγά.

Οι ακόλουθες δύο μέθοδοι χρησιμοποιούνται ευρέως στον προσδιορισμό του προσδιορισμού του θειικού άλατος από διαπιστευμένα εργαστήρια: τη βαρυμετρική μέθοδο και τη θολερομετρική μέθοδο. Στις δραστηριότητες αυτές, τα εργαστήρια υπόκεινται στις γενικές απαιτήσεις TS EN ISO / IEC 17025 για την ικανότητα των εργαστηρίων δοκιμών και βαθμονόμησης.