Προσδιορισμός της αλκαλικότητας

Η αλκαλικότητα ενός νερού είναι η ικανότητά του να εξουδετερώνει τα οξέα. Η αλκαλικότητα των φυσικών υδάτων προκύπτει από τα αδύναμα όξινα άλατα του. Τα δισανθρακικά έρχονται πρώτα. Τα δισανθρακικά είναι η πιο βασική μορφή αλκαλικότητας. Αυτά σχηματίζονται στα ύδατα από τη δραστηριότητα του διοξειδίου του άνθρακα στις ουσίες που δείχνουν τη φύση της βάσης στο έδαφος. Εκτός από τα διττανθρακικά άλατα, άλλα αδύναμα όξινα άλατα όπως πυριτικά, βορικά και φωσφορικά είναι παρόντα σε μικρές ποσότητες σε φυσικά νερά.

Τα φυσικά νερά μπορεί μερικές φορές να περιέχουν σημαντικές ποσότητες ανθρακικού και αλκαλικού υδροξειδίου. Αυτή η κατάσταση είναι πολύ συχνή, ειδικά στα επιφανειακά ύδατα που παράγονται από τα φύκια. Τα άλγη απορροφούν το ελεύθερο ή ιονισμένο διοξείδιο του άνθρακα που υπάρχει στο νερό και αυξάνουν το pH του νερού. Τα ύδατα των λεβήτων μπορούν επίσης να περιέχουν αλκαλικότητα ανθρακικού και υδροξειδίου.

Εν συντομία, η αλκαλικότητα του νερού αποτελείται κυρίως από αδύναμα όξινα άλατα και ισχυρές βάσεις. Η αλκαλικότητα του νερού είναι ένα χαρακτηριστικό που χρησιμοποιείται συνήθως σε μονάδες επεξεργασίας νερού. Τα ύδατα με υψηλή αλκαλικότητα είναι γενικά δυσάρεστα και δεν είναι επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία. Στα φυσικά ύδατα, οι ακόλουθες τρεις βασικές ουσίες σχηματίζουν την αλκαλικότητα του νερού: υδροξείδια, ανθρακικά άλατα και διττανθρακικά άλατα.

Οι μετρήσεις αλκαλικότητας διεξάγονται επίσης από εξουσιοδοτημένα εργαστήρια εντός του πεδίου των μετρήσεων νερού και λυμάτων, ενώ οι δείκτες φαινολοφθαλεΐνης και μεθυλογγανίου χρησιμοποιούνται κυρίως για τον προσδιορισμό της αλκαλικότητας. Αν περιέχει νερό, υδροξείδιο ή ανθρακικό, δίνει ροζ χρώμα με δείκτη φαινολοφθαλεΐνης και εάν είναι όξινο, γίνεται άχρωμο. Ο δείκτης Methylorange γίνεται κίτρινος όταν υπάρχει μία από τις τρεις αλκαλικότητες στο νερό και γίνεται κόκκινη εάν υπάρχει οξύ.

Η κανονική ανθρακική αλκαλικότητα μπορεί να είναι σε συνδυασμό με διττανθρακικό ή υδροξείδιο ή μία από την αλκαλικότητα του, αλλά η αλκαλικότητα των υδροξειδίων και των δισανθρακικών δεν συνυπάρχουν.

Οι μετρήσεις αλκαλικότητας χρησιμοποιούνται συχνά από περιβαλλοντικούς μηχανικούς στις ακόλουθες μελέτες:

• Χημική πήξη πόσιμου και λυμάτων
• Υπολογισμός της απαιτούμενης ποσότητας χημικών ουσιών στην διαδικασία μαλακώματος του νερού με ασβέστου και μεθόδους σόδα / ασβέστη
• Μελέτες ελέγχου διάβρωσης
• Αξιολόγηση της ικανότητας αποθήκευσης αποβλήτων

Τα εργαστήρια λειτουργούν σύμφωνα με το πρότυπο TS EN ISO / IEC 17025.