Το οξυγόνο είναι ένα αέριο που δεν έχει οσμή, γεύση και χρώμα και υπάρχει στον αέρα με ρυθμό ενός πέμπτου. Συνδυάζεται με υδρογόνο για να σχηματίσει νερό. Το οξυγόνο είναι το πιο κοινό στοιχείο στη γη. Υπάρχει στη φύση με τη μορφή μορίων O2. Απαιτείται πολύ υψηλή ενέργεια για να σπάσει ο δεσμός στο μόριο του αερίου οξυγόνου. Επομένως, οι αντιδράσεις οξυγόνου εμφανίζονται αργά και σε υψηλές θερμοκρασίες. Εάν το οξυγόνο ψύχεται, γίνεται μπλε υγρό.

Το αέριο οξυγόνου είναι κανονικά διαλυτό στο νερό. Το νερό πρέπει να έχει οξυγόνο για να επιβιώσει. Το αέριο οξυγόνου είναι ζωτικής σημασίας για όλους τους αναπνευστικούς οργανισμούς. Το οξυγόνο που εισέρχεται στο σώμα μέσω της αναπνευστικής οδού μεταφέρεται στους πνεύμονες, όπου το οξυγόνο συγχωνεύεται με την αιμοσφαιρίνη που περιέχεται στο αίμα. Μεταφέρεται μέσω της κυκλοφορίας του αίματος σε άλλα όργανα του σώματος και στα μικρότερα κύτταρα και καίει λίπη και πρωτεΐνες στο σώμα. Η ενέργεια που απαιτείται για τα ζωντανά πράγματα επιτυγχάνεται με αυτόν τον τρόπο.

Όταν καίγεται κάτι, χρησιμοποιεί οξυγόνο και απελευθερώνει φως και θερμότητα. Αυτό το σημαντικό χαρακτηριστικό καθιστά το οξυγόνο ένα ισχυρό καύσιμο για ρουκέτες και πίδακες. Το οξυγόνο χρησιμοποιείται επίσης για τον καθαρισμό του πόσιμου νερού, του νερού της πισίνας και των λιμνών. Εν τω μεταξύ, στις ιχθυοκαλλιέργειες χρησιμοποιείται οξυγόνο για να εμπλουτίσει το οξυγόνο στο νερό. Άλλες περιοχές όπου χρησιμοποιείται οξυγόνο είναι: η επίτευξη υψηλής απόδοσης στην πετροχημική διαδικασία, η απόκτηση όζοντος για οξειδωτικό και απολυμαντικό, ο εμπλουτισμός του αέρα κατά τη ζύμωση στη βιομηχανία τροφίμων και πολλές άλλες περιοχές.

Εν ολίγοις, το οξυγόνο είναι σημαντικό για όλα τα ενδιαιτήματα και η απουσία του απειλεί τη ζωή. Κανονικά, το ποσοστό οξυγόνου που απαιτείται να υπάρχει στον αναπνέον αέρα είναι το 20.9. Γενικά, το ποσοστό 19,5 θεωρείται το κατώτατο όριο και το ποσοστό 23,5 θεωρείται το ανώτερο όριο.

Ο σημαντικότερος παράγοντας που μειώνει την ποσότητα οξυγόνου στον αέρα είναι η καύση εύφλεκτων ουσιών. Επιπλέον, η κατανάλωση οξυγόνου είναι υψηλή στους βακτηριακούς σχηματισμούς. Ορισμένες χημικές αντιδράσεις μειώνουν επίσης την ποσότητα οξυγόνου. Η παρουσία πάρα πολλών ανθρώπων σε περιορισμένο χώρο επηρεάζει την κατανάλωση οξυγόνου. Η αντικατάσταση του O2 με άλλα αέρια, όπως ηλίου, αργού και αζώτου, είναι επίσης αποτελεσματική στη μείωση της ποσότητας οξυγόνου. Αυτά τα αέρια δεν είναι τοξικά αλλά εξακολουθούν να είναι επικίνδυνα για την ανθρώπινη υγεία. Για παράδειγμα, μπορεί να είναι θανατηφόρο εάν τα διοξείδιο του άνθρακα ή τα αέρια αζώτου αντικαθίστανται με O2.

Οι επιπτώσεις των διαφόρων πτυχών της ανεπάρκειας οξυγόνου στην ανθρώπινη υγεία είναι οι εξής:

• Το ποσοστό 15-19 είναι μικρότερο, μειώνεται η ικανότητα εργασίας, ο συντονισμός μειώνεται, η καρδιακή ανεπάρκεια, το κυκλοφορικό σύστημα και οι πνευμονικές διαταραχές ξεκινούν
• Ποσοστό 12-15 επί ​​τοις εκατό, αύξηση της αναπνοής, αύξηση παλμών, αίσθηση αποδυνάμωσης
• Ποσοστό 10-12, η αναπνοή πλησιάζει στο μηδέν, τα χείλη γίνονται μοβ
• Το ποσοστό των 8-10 σκέψης αρχίζει να εξαφανίζεται, η αδυναμία της συνείδησης, η ναυτία και ο εμετός
• Ποσοστό 6 σε 8, ο θάνατος συμβαίνει σε οκτώ λεπτά, με μερική ανάκαμψη σε έξι λεπτά

Για τους λόγους αυτούς, το επίπεδο αερίου οξυγόνου στον αέρα (O2) μπορεί να είναι επικίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία. Ειδικά στα περιβάλλοντα εργασίας και στις επικίνδυνες περιοχές, πρέπει να μετράται η ποσότητα οξυγόνου στον αέρα. Οι μετρήσεις αυτές εκτελούνται από εξουσιοδοτημένους οργανισμούς δοκιμών και επιθεώρησης. Οι μετρήσεις βασίζονται στις ισχύουσες νομικές διατάξεις και τα πρότυπα που δημοσιεύονται από εγχώριους και ξένους οργανισμούς.